Muslihat Di Sebalik Kritikan Johari Terhadap Kerajaan

A Kadir Jasin

BUAT beberapa waktu, saya menahan diri daripada menulis mengenai watak Umno ini dan tindak-tanduknya walaupun kami telah bertukar-tukar mesej melalui WhatsApp.

Daripada bahas kecil WhatsApp itu, saya sudah memperoleh cukup bahan dan butir untuk melakarkan sesuatu tetapi tidak melakukannya.

Saya mahu memberi ruang kepadanya untuk mengotakan apa yang dia kata walaupun saya sedar bahawa dari awal lagi dia cuba menggula-gulakan saya dengan merendahkan diri, bercakap tentang pengorbanan dan altruisme.

Tetapi apabila dia dilaporkan mengkritik dan menyalahkan kerajaan secara terbuka di media massa, saya terpaksa bertindak.

Watak yang saya maksudkan itu ialah Datuk Seri Johari Abdul Ghani, bekas Menteri Kewangan II zaman pemerintahan kleptokrasi Mohd Najib Abdul Razak.

Dia kalah pilihan raya umum 2018 kepada Pakatan Harapan tetapi masih menjadi ahli Majlis Tinggi Umno dan Pengerusi Perhubungan Umno Wilayah Persekutuan.

Dalam laporan portal berita bebas Free Malaysia Today (FMT) bertarikh 21 Disember yang memetik akhbar ekonomi The Edge Weekly, Johari, antara lain, menyalahkan kerajaan Pakatan Harapan (PH) atas tiga perkara yang kononnya menyebabkan ekonomi negara tertekan. (Baca lanjut DI SINI).

Pertama, peralihan kuasa daripada Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad kepada Datuk Seri Anwar Ibrahim, yang katanya menyebabkan ketidakpastian dalam pasaran modal.

“Perdana Menteri Dr Mahathir Mohamad berumur 94 tahun, dan orang ramai tidak tahu siapa ketua seterusnya. Orang yang dikatakan Perdana Menteri menanti, Anwar Ibrahim pun tak pasti,” katanya.

Johari berselindung di sebalik alasan pasaran modal untuk memburukkan kerajaan PH supaya dia boleh menangguk di air keruh.

Kita pun tahu banyak pemimpin Umno berangan-angan kembali berkuasa melalui pintu belakang dengan memecahbelahkan PH.

Kedua, Johari mendakwa wujud ketidaktentuan dasar, misalnya mengenai konsesi lebuh raya yang mungkin menyebabkan hutang kerajaan meningkat. Ini, katanya, tidak selari dengan agenda kerajaan mengurangkan hutang.

Soalnya siapakah yang menyebabkan kerajaan berhutang dengan begitu banyak kalau bukan bosnya Najib dan dia sendiri?

Ketiga, proses membuat keputusan yang tidak jelas. Dia dipetik sebagai berkata bahawa maklum balas yang diterimanya daripada masyarakat perniagaan menunjukkan mereka keliru mengenai siapa yang membuat keputusan di peringkat tertinggi kerajaan.

“Adakah menteri hal ehwal ekonomi, menteri kewangan, Pejabat Perdana Menteri atau Majlis Penasihat Kerajaan (CEP)?” tanya Johari.

Johari Vs CEP

Isu ketiga ini mendedahkan tujuan sebenar Johari, iaitu ketidakpuasan hatinya dengan cara kerajaan PH membuat keputusan melalui konsensus.

Boleh jadi Johari tidak selesa dengan proses konsensus kerana di bawah Barisan Nasional (BN) semua kuasa di tangan Najib sebagai Perdana Menteri dan Menteri Kewangan.

Atau (saya ulang, atau) kerana Johari kini dipercayai terlibat dengan beberapa urusan dan percubaan pengambilalihan korporat yang melibatkan syarikat dan agensi berkaitan kerajaan?

Maklumat yang saya peroleh menjurus ke arah meletakkan Johari sebagai pemain belakang tabir yang penting dalam beberapa urusan besar korporat.

Antaranya, penjualan saham Umno dalam Media Prima Berhad, rombakan aset melibatkan Felda dan FGV, tawaran “membeli” UEM Sunrise Berhad dan penyusuan semula pemilikan sebuah hotel mewah di Langkawi.

Dia dikatakan mempunyai peranan besar dalam penyusunan semula perniagaan Media Prima di mana dia bertindak sebagai pakar pemulihan (turnaround expert).

Beberapa orang wartawan Media Prima mengesahkan bahawa ada di kalangan mereka telah dipanggil berbincang dengan Johari mengenai masa depan dan hala tuju kumpulan itu termasuklah pengecilan bilangan kakitangan.

Semua hal yang saya sebut ini sudah pun dibincangkan dengan meluas oleh media ekonomi dan portal-portal berita bebas tetapi kurang dalam media arus perdana, khususnya media bahasa Melayu.

Siapa Johari?

Sepanjang mengenai Majlis Penasihat Kerajaan (CEP) yang dipengerusikan oleh Tun Daim Zainuddin, tempoh tugasnya hanya 100 hari dan dibubarkan sebaik saja laporan penyiasatannya diserahkan kepada kerajaan tahun lalu.

Tetapi adakah satu kesalahan kalau Perdana Menteri atau kerajaan terus mendapatkan nasihat daripada bekas anggota CEP?

Saya hendak tanya, siapakah Johari berbanding Daim, Robert Kuok Hock Nien, Tan Sri Hassan Merican, Tan Sri Zeti Akhtar Aziz dan Profesor Jomo Kwame Sundaram?

Saya tidak ada masalah dengan mana-mana pakar dan pengurus “turnaround” (atau yang mengaku pakar) mempamerkan kehebatan mereka tetapi janganlah perkecilkan kepakaran dan sumbangan orang lain, terutamanya yang berkhidmat secara sukarela.

Saya tidak sekat sesiapa pun mencari nama dan komisen. Cuma tolong beringat-ingat bahawa kerana tamak haloba “commission agents” inilah maka hari ini negara dan rakyat jelata terbeban dengan skandal 1MDB, SRC International, Felda/FGV, Tabung Haji dan banyak lagi.

Maaflah kalau saya kata, saya terbaca nama Johari yang disebut senada dengan Najib dalam laporan audit mengenai paksaan ke atas Felda supaya membeli saham Eagle High Plantations milik Peter Sondakh dengan harga berganda lebih tinggi daripada harga pasaran. (Boleh baca lanjut DISINI).


Saya tidak gembira menulis tentang Johari kerana saya mengenalinya lama dalam kapasitinya sebagai “backroom boy” kepada beberapa orang kenalan dunia korporat, sama ada masih hidup atau telah mati, khususnya dari kumpulan KFC.

Tetapi apabila beliau mengkritik kerajaan secara terbuka saya terpaksa membalasnya.

Sumber: akadirjasin.blogspot.com.-  23 Disember, 2019.

Goldman mungkin mengaku salah, bayar denda AS$2b selesai siasatan 1MDB

Reutars

Goldman Sachs Group Inc sedang berunding dengan kerajaan Amerika Syarikat dan pihak berkuasa kawal selia negara itu untuk kemungkinan membayar sehingga AS$2 bilion dan mengaku bersalah bagi menyelesaikan penyiasatan terhadap peranannya dalam skandal rasuah Malaysia, menurut sumber yang biasa dengan perkara itu.

Bank dan pegawai AS telah membincangkan kesepakatan di mana anak syarikat Goldman di Asia akan membuat pengakuan bersalah melanggar undang-undang antirasuah AS, lapor Wall Street Journal pada hari Khamis.

Perbincangan ini juga melibatkan Goldman memasang sistem pemantauan bebas untuk mengawasi dan mencadangkan perubahan terhadap prosedur pematuhannya.

Terlibat dalam perbincangan adalah tiga pengawal selia persekutuan - Jabatan Keadilan (DOJ), Suruhanjaya Sekuriti dan Bursa AS (SEC) dan Rizab Persekutuan (bank pusat AS) dan Jabatan Perkhidmatan Kewangan New York, kata sumber.

Dalam satu kenyataan, bank itu berkata rundingan penyelesaian sedang berjalan dan Goldman Sachs akan terus bekerjasama dengan pihak berkuasa kawal selia.

SEC enggan mengulas lanjut, manakala wakil bagi pihak kawal selia lain tidak segera memberi maklum balas terhadap permintaan untuk mendapatkan penjelasan.

Suatu penyelesaian dijangka dapat diumumkan pada akhir bulan Januari, kata sumber-sumber yang biasa dengan perundingan itu.

Kerajaan bekas perdana menteri Malaysia Najib Razak telah menubuhkan syarikat pelaburan negara 1MDB pada 2009, dan Jabatan Keadilan AS (DOJ) menganggarkan AS$4.5 bilion telah diselewengkan oleh pegawai atasan syarikat itu dan rakan-rakan mereka antara 2009 dan 2014.

Goldman telah disiasat oleh pihak berkuasa kawal selia di sekurang-kurangnya 14 negara, termasuk Amerika Syarikat, Malaysia, Singapura dan lain-lain, atas peranan penajaan jaminan dan apa yang diketahui atau tidak tahu pada masa transaksi itu.

Pada bulan November 2018, Jabatan Keadilan AS (DOJ) memfailkan tuduhan jenayah terhadap dua bekas jurubank Goldman Sachs yang terbabit dengan skandal itu, Tim Leissner dan Roger Ng.

Menurut DOJ, Goldman memperoleh AS$600 juta sebagai yuran kerja dengan 1MDB. Leissner, Ng dan yang lain menerima bonus besar berkaitan dengan pendapatan tersebut.

Bank itu secara konsisten cuba menjauhkan diri daripada skandal 1MDB, mengatakan Leissner dan Ng menyembunyikan kegiatan jenayah mereka daripada pengetahuan pihak pengurusan bank.

Leissner mengaku bersalah atas pertuduhan terhadapnya tahun lepas. Ng pula mengaku tidak bersalah atas tuduhan pada bulan Mei dan kesnya sedang menunggu di mahkamah persekutuan di Brooklyn.

Jurucakap Perdana Menteri Malaysia Dr Mahathir Mohamad dan peguam negara Malaysia tidak segera memberi maklum balas terhadap permintaan untuk mendapatkan ulasan.

(Laporan oleh C Nivedita di Bengaluru dan Elizabeth Dilts Marshall di New York; Disunting oleh Saumyadeb Chakrabarty dan Steve Orlofsky)

- Reuters

Why Najib's Threatened Legal Action Will Trouble AmBank and Australia's ANZ

Sarawak Report

Najib’s defence is now clear over SRC.  It is that he had no idea what was happening with the new bank accounts that he opened on the advice of his team or how much money was going in them.

Except he seemed to assume these accounts gave him access to unlimited amounts as he kept on drawing millions out of them, leaving his advisor Jho Low to frantically conspire with account manager Joanna Yu to top up cash to meet the PM’s spending.

Najib flatly denies that Jho Low had any authorised involvement in these accounts or had been given permission to discuss matters with the bank. Although, he does on the other hand acknowledge that the money entering the accounts was organised by Jho Low, whom Najib says had informed him the King of Saudi Arabia was ‘continuing’ with more ‘donations’.

Najib cites no other source of money he was aware of for the millions entering these new accounts which actually came from SRC, apart from vague possible ‘CSR donations’ from well-wishers.

The story outlined in his prepared question and anwer statement read out to the court is that he had closed down the original monster 694 account at AmBank shortly after the election in 2013 (and after rumours had started to spread about its existence, with for example the complaints made to Bank Negara by the founder of the bank Hussein Najadi).  Najib admits in his statement it would have looked bad for him if it became public he had a billion dollar personal account at the local bank.

So, he claims he returned $620 million, the bulk of the remaining money, ‘back to the donor’ by sending it to the Tanore Finance Corporation account at Falcon Bank in Singapore held in the name of Jho Low’s proxy Eric Tan.  Najib says he thought the account belonged to the King of Saudi Arabia.

However, he explains he kept some of the money (on the grounds the King was so generous to allow the billions to be spent entirely at his own discretion towards the promotion of moderate Islam) and put it into the new accounts. He did not seem to know how much.

Later, the story goes, Jho Low had told Najib that the Saudi King had started pressing further amounts of cash on him again – presumably impressed at how much had been handed back the last time. So, Najib started spending it.  On the other hand, he is vehement that Jho Low had no right to speak to his bank about these matters, despite being the link man for the ‘Saudi donations’.

The only persons designated to speak to the bank about his accounts, says Najib, was his personal secretray Azlin Alias and whoever Azlin delegated to take care of them in turn. Najib claims he signed a blank authorisation form with regard to the designated person, who turned out to be Jho Low’s side-kick Nik Arif Faisal Kamil, who was also the CEO of SRC and the Investment Manager of 1MDBB. Najib, when he found out, says he saw nothing odd about that. 

 Meanwhile Jho was sending him and the bank letters from the Saudi King to account for the payments (or rather his proxy a certain Prince Saud Abdul Aziz Al Saud, a royal so obscure as to possibly not exist).

Najib flits between expressed outrage over the interchanges Jho Low engaged with Joanna Yu at the bank to try and sort out money flows, claiming he had no authorisation to do so, and admissions that it was Jho Low who was organising the injection of the cash ‘from the Saudi King’ and supplying both him and the bank the necessary ‘confirmation letters from the donor’.

Given his ‘shock’ at the mounds of evidence that Joanna Yu and others were communicating regularly at the bank with Jho Low about the replenishing of his accounts, Najib last week declared he intends to sue AmBank for discussing the details of his ‘private affairs’ with an unauthorised person – neither his secretary nor the designated Nik Kamil, (who worked for Jho anyway).

And this is why AmBank should of course worry. Less because Jho Low was not designated to manage the accounts but because the ensuing enquiries will put a spotlight on the bank’s anti-money laundering procedures – or rather the apparent lack of them.

The most cursory checks would have instantly revealed that the sums listed as entering Najib’s three new accounts at the bank from the likes of Tanore Finance Corp, Blackrock Commodities PTY, Vista Equity International Parters Seychelles, Putra Perdana and the like did not originate from the King of Saudi Arabia or even a Prince Saud, but from companies controlled by Jho Low.  

Several payments arrived internally to Malaysia via two hops from SRC.

How could the team at AmBank, overseen by senior figures on secondment from ANZ Australia, have failed to see the discrepancy? 

How possibly can it be argued that the junior Joanna Yu cunningly conspired with Jho Low to push through these massive sums by-passing proper checks without more senior colleagues becoming aware of the largest transactions at the bank?

Najib has threatened the bank by initiating action against a junior for allegedly conspiring with his acknowledged go-between to gull him over the origin of the millions travelling into his accounts.  

He knows that AmBank are caught in having allowed Malaysia’s over-powerful PM and MOF to run a blatant money laundering operation through their bank, through accounts set up by Najib with the Chairman himself, according to Najib’s sworn testimony last week.

He plainly hopes in return the bank will collude in blaming the junior employee who dutifully picked up the phone to Jho Low to keep fixing Najib’s deficits.  That won’t get AmBank off long overdue questions over its failings over AMLA.

Meanwhile, a single thank you message from Najib to his ever-generous benefactor would surely have ascertained the truth about what was really going on with all those millions flowing into his accounts?

Source: www.sarawakreport.org.  -  December 17, 2019.

Akuan Bersumpah Azilah Hadri

AKUAN BERSUMPAH

Saya, Azilah bin Hadri (No K/P: 1/14055) seorang warganegara Malaysia yang cukup umur dan merupakan seorang banduan akhir di Penjara Kajang dengan sesungguhnya dan sebenarnya berikrar dan menyatakan seperti berikut:-

(1) Saya telah dibicarakan dan disabitkan bersalah oleh Mahkamah Tinggi Shah Alam bagi satu pertuduhan seperti berikut:-

"Bahawa kamu bersama-sama antara jam 10.00 malam 19 Oktober 2006 hingga jam 1.00 pagi 20 Oktober 2006 di antara Lot 12843 dan Lot 16735, Mukim Bukit Raja di dalam Daerah Petaling di dalam Negeri Selangor Darul Ehsan, dalam mencapai niat bersama kamu berdua, telah melakukan bunuh dengan menyebabkan kematian terhadap ALTANTUYA SHAARIIBUU pasport no. E0217865 seorang warganegara Mongolia dan oleh yang demikian kamu telah melakukan satu kesalahan yang boleh dihukum di bawah Seksyen 302 Kanun Keseksaan dibaca bersama dengan seksyen 34 Kanun yang sama.”

2) Di akhir perbicaraan, Mahkamah Tinggi Shah Alam telah menjatuhkan hukuman gantung sampai mati terhadap saya dan Tertuduh Kedua, Sirul Azhar bin Hj Umar ("Sirul"). Mahkamah Rayuan Malaysia kemudiannya telah melepaskan saya dan Sirul daripada sabitan salah di atas kerana kegagalan Pendakwa Raya membuktikan kes melampaui keraguan munasabah.

Mahkamah Persekutuan walau bagaimanapun telah membenarkan rayuan Pendakwa Raya dan mendapati saya dan Sirul bersalah sepertimana di dalam pertuduhan sekali gus menjatuhkan hukuman gantung sampai mati.

(3) Saya bersumpah dengan Nama Allah SWT, Yang Maha Pemurah Iagi Maha Penyayang; bahawa saya, kini melalui hari-hari terakhir saya sebelum dihukum ke tali gantung, dan tanpa niat untuk menganiaya atau menyinggung mana-mana pihak, akan menyatakan perkara sebenar, sebenar-benar perkara, sepanjang pengetahuan saya, berkenaan pembunuhan Altantuya Shaariibuu, agar kebenaran dapat dizahirkan, semoga saya dapat menghadapi hukuman ini dengan hati nurani yang tenang dan dengan keredaan llahi.

(4) 17 Oktober 2006: Sewaktu satu tugasan rasmi di Kediaman Sri Kenangan, Pekan, Pahang, DSP Musa Safri ("DSP Musa"), seorang aide-de-camp kepada Timbalan Perdana Menteri Malaysia pada waktu tersebut iaitu Dato' Seri Najib Razak ("TPM") memanggil saya di hadapan rumah dan memberitahu bahawa TPM mahu berjumpa saya. DSP Musa beritahu bahawa ada tugasan yang akan dilakukan di Kuala Lumpur. Saya menanyakan kepada DSP Musa apakah tugasan tersebut. DSP Musa jawab, "Tugasan sulit melibatkan hal keselamatan negara."

(5) DSP Musa memaklumkan kepada saya bahawa tugasan di Kuala Lumpur tersebut adalah melibatkan kawasan di Bukit Damansara. Saya beritahu DSP Musa bahawa ianya adalah di bawah bidang kuasa IPD Brickfields. DSP Musa tanya adakah saya mengenali mana-mana pegawai di IPD Brickfields. Saya beritahu ada, iaitu Ketua Bahagian Siasatan Jenayah Daerah, DSP Idris, kawan saya sewaktu di IPD Sepang semasa saya bertugas sebagai pegawai penyiasat.

(6) DSP Musa beritahu saya ada seorang lelaki iaitu pegawai khas TPM yang juga merupakan kawan TPM di kawasan Bukit Damansara yang menghadapi masalah ugutan. Saya mencadangkan kepada DSP Musa agar lelaki yang dimaksudkan tersebut membuat laporan polis agar pihak polis dapat jalankan siasatan lanjut dan saya akan hubungi Ketua Bahagian Siasatan Jenayah Daerah Brickfields untuk bantu.

(7) DSP Musa beritahu bahawa operasi sulit ini tidak boleh heboh dan diketahui umum. Saya memohon penjelasan beberapa kali daripada DSP Musa mengapa perkara ini tidak boleh diketahui umum dan kenapa tidak buat laporan polis. DSP Musa tidak dapat memberikan penjelasan. DSP Musa kemudiannya masuk ke dalam rumah dan lebih kurang 5 minit kemudian beliau datang semula kepada saya dan bawa saya untuk berjumpa TPM di dalam rumah.

(8) DSP Musa bawa saya berjumpa TPM di dalam satu bilik pejabat di dalam Kediaman Sri Kenangan dan DSP Musa kemudiannya keluar dari bilik tersebut. TPM menanyakan kepada saya sama ada saya kenal pegawai polis di IPD Brickfields. Saya mengiyakan. TPM beritahu kepada saya bahawa:-

(i) Seorang perisik asing dari negara luar kini berada di Kuala Lumpur dan cuba mengugut TPM dan pegawai khas TPM yang dikenali sebagai Razak Baginda ("Razak Baginda").

(ii) Pegawai khas tersebut merupakan kawan baik TPM yang mana saya pernah berjumpa dengannya sewaktu tugasan rasmi di London suatu ketika dahulu.

(iii) Perisik asing tersebut adalah seorang perempuan, amat berbahaya kerana banyak rahsia tentang keselamatan negara yang diketahuinya.

(iv) Perisik asing tersebut tidak dapat mendekati TPM kerana kawalan keselamatan yang ketat maka perisik asing tersebut membuat ugutan terhadap pegawai khas TPM tersebut.

(v) TPM arahkan saya untuk jalankan operasi sulit apabila saya pulang ke Kuala Lumpur nanti.

(vi) Saya perlu berhati-hati dengan perempuan perisik asing tersebut kerana beliau pandai berkata-kata dan penuh tipu helah — salah satunya adalah bahawa beliau sedang mengandung.

(9) Saya beritahu TPM bahawa satu laporan polis perlu dibuat berkenaan perkara ini dan kemudian saya akan minta bantuan daripada kawan saya di IPD Brickfields, namun ianya tidak dipersetujui TPM. TPM menyatakan bahawa perkara ini tidak boleh diketahui umum kerana ianya melibatkan ancaman kepada keselamatan negara. TPM kemudiannya mengarahkan saya untuk jalankan operasi sulit untuk tangkap dan hapuskan perisik tersebut dengan sulit dan musnahkan mayatnya. Saya bertanya kepada TPM apa yang dimaksudkan dengan tangkap dan hapuskan perisik asing tersebut dan TPM menjawab, "Shoot to kill," sambil menunjukkan isyarat memotong leher. Apabila ditanya berkenaan maksud musnahkan mayat perisik asing tersebut, TPM menjawab, "Lupuskan mayat perisik asing hilangkan kesan." Selepas berbincang berkenaan cara melupuskan mayat, TPM mengarahkan saya untuk meletupkan mayat perisik asing tersebut dengan bahan letupan.

(10) TPM mengingatkan saya supaya jalankan operasi sulit ini dengan berhati-hati dan dengan tahap kerahsiaan yang tinggi tanpa diketahui umum kerana ini melibatkan ancaman kepada keselamatan negara. Saya cadangkan agar perisik asing tersebut ditangkap dan diusir dari negara tetapi TPM tidak bersetuju. TPM memberitahu saya bahawa apa-apa perkembangan tentang operasi sulit ini dimaklumkan terus kepada beliau atau DSP Musa untuk dapatkan arahan dan tindakan lanjut. TPM juga mengarahkan saya untuk berjumpa dengan pegawai khas beliau di Kuala Lumpur bagi mendapatkan maklumat terperinci berkenaan perisik asing tersebut. TPM serahkan satu telefon bimbit Samsung berwarna putih kepada saya untuk tujuan saya berhubung terus dengan beliau. TPM juga mengingatkan saya bahawa telefon bimbit tersebut perlu dilupuskan selepas selesai operasi sulit.

(11) TPM tanya kepada saya, "Bila balik KL?" Saya jawab, "Esok." TPM kata, "Bila sampai KL, telefon pegawai khas saya. Musa ada beri nombor telefon dia?" Saya menggelengkan kepala. TPM kata, "Nanti pegawai khas saya akan beri arahan lanjut dan ikut apa arahan pegawai khas saya itu kerana semua arahan itu daripada saya." Saya mengiyakan sebelum keluar dari bilik tersebut. Perjumpaan dengan TPM tersebut adalah lebih kurang 5-10 minit. Sewaktu saya keluar dari bilik pejabat TPM, saya nampak DSP Musa sedang duduk di kerusi di luar bilik. DSP Musa bangun dan suruh saya tunggu di garaj luar dan saya nampak DSP Musa masuk semula ke dalam bilik pejabat TPM.

(12) Saya tunggu DSP Musa di garaj dan tidak lama kemudian DSP Musa datang ke arah saya dan terus memberikan nombor telefon pegawai khas TPM iaitu Razak Baginda. DSP Musa mengingatkan saya supaya hubungi Razak Baginda apabila balik ke Kuala Lumpur nanti. Saya maklumkan kepada DSP Musa bahawa saya tidak kenal Razak Baginda. DSP Musa menjawab bahawa saya pernah berjumpa dengan Razak Baginda sewaktu tugasan rasmi eskot TPM di London dahulu tetapi saya tetap tidak dapat ingat siapa yang dimaksudkan. DSP Musa kata beliau yakin saya akan kenal dan ingat bila jumpa Razak Baginda nanti.

(13) Selesai tugasan rasmi di Pekan dan sewaktu di TUDM Kuantan, TPM telah mengingatkan saya untuk berjumpa dengan kawannya iaitu pegawai khas beliau apabila pulang ke Kuala Lumpur, dan saya jawab, "OK." DSP Musa juga mengingatkan saya perkara yang sama. Pada malam tersebut, saya pulang ke Kuala Lumpur.

(14) 18 Oktober 2006: Pada waktu pagi sejurus sampai di Kuala Lumpur, saya hubungi nombor telefon Razak Baginda yang diberikan DSP Musa hari sebelumnya, tetapi salah nombor dan orang lain yang menjawab panggilan. Saya hubungi DSP Musa untuk beritahu perkara berkenaan dan DSP Musa berikan semula nombor telefon Razak Baginda kepada saya. Saya terus menghubungi nombor telefon tersebut dan apabila panggilan saya dijawab saya terus bertanyakan adakah orang yang saya hubungi ini Razak Baginda dan beliau mengiyakan. Saya memperkenalkan diri dan Razak Baginda memberitahu saya bahawa beliau telah dimaklumkan yang saya akan hubungi beliau dan beliau minta agar saya datang ke pejabat beliau di Bangunan Getah Asli. Saya kata, "OK." Razak Baginda kemudiannya memberikan alamat pejabat beliau di Bangunan Getah Asli. Pada waktu itu, saya terfikir mengapa begitu mudah untuk saya berjumpa dengan Razak Baginda yang merupakan pegawai khas TPM dan juga kawan baik TPM tanpa sebarang temu janji. Saya beranggapan bahawa segala urusan perjumpaan telah diatur oleh DSP Musa atau TPM kerana operasi sulit ini melibatkan ancaman kepada keselamatan negara. Saya terus ke Bangunan Getah Asli dan mendaftarkan diri di kaunter keselamatan secara formal mengikut prosedur yang ditetapkan.

(15) Setibanya saya di hadapan pejabat berdasarkan alamat yang diberikan oleh Razak Baginda, saya disambut oleh seorang perempuan dan saya bertanyakan sama ada ini adalah pejabat Razak Baginda. Perempuan tersebut mengiyakan. Beliau bertanya adakah saya Azilah dan saya mengiyakan. Saya kemudiannya dibawa masuk ke sebuah bilik untuk menunggu. Tidak lama selepas itu, seorang lelaki masuk dan memperkenalkan diri sebagai Razak Baginda. Pada waktu tersebut, barulah saya ingat siapa lelaki ini, kerana saya pernah berjumpa dengan beliau di United Kingdom suatu ketika dahulu dan menaiki pesawat terbang sewa khas dari Liverpool ke London bersama TPM selepas menghadiri British Open. Sewaktu menjalankan tugasan rasmi eskot TPM di London, saya juga pernah diarahkan oleh TPM untuk eskot beliau dan Razak Baginda ke sebuah kondomonium yang berada tidak jauh dari hotel penginapan TPM.

(16) Sewaktu perjumpaan dengan Razak Baginda di pejabat beliau di Bangunan Getah Asli tersebut, saya memperkenalkan diri sebagai pegawai polis dari UTK Bukit Aman dan bahawa saya telah diarahkan oleh TPM untuk berjumpa dengan Razak Baginda dan DSP Musa yang telah berikan nombor telefon Razak Baginda kepada saya. Razak Baginda beritahu saya bahawa beliau sudah sedia maklum yang saya akan telefon dan jumpa beliau atas arahan TPM untuk dapatkan maklumat lanjut tentang operasi sulit yang melibatkan ancaman kepada keselamatan negara. Razak Baginda kemudiannya memberitahu saya bahawa seorang perisik asing telah membuat ugutan kepada TPM dan beliau dengan menghantar surat ugutan, panggilan telefon, datang membuat kecoh di pejabat beliau di Bangunan Getah Asli dan juga cuba datang ke rumah beliau tetapi dihalang pengawal keselamatan. Razak Baginda juga beritahu bahawa perisik asing tersebut sering mengekori pergerakan beliau di sekitar Kuala Lumpur dan Putrajaya namun perisik asing tersebut tidak dapat menghampiri TPM kerana kawalan keselamatan ketat daripada UTK dan pihak polis di kediaman rasmi TPM.

(17) Razak Baginda kemudiannya ada keluarkan beberapa sampul surat pelbagai saiz berwarna putih dan coklat dan setelah membelek-belek salah satu sampul surat tersebut, beliau berikannya kepada saya dan minta saya baca isi kandungan surat tersebut. Saya bertanyakan kepada Razak Baginda adakah kesemua sampul surat itu dihantar oleh perisik asing tersebut dan beliau mengiyakan. Saya minta kebenaran untuk lihat dan buka kesemua surat tersebut tetapi tidak dibenarkan Razak Baginda. Saya beritahu Razak Baginda buat apa saya baca setakat satu surat, adalah lebih baik tak perlu baca semua sekali. Saya terus menyerahkan semula surat tersebut kepada Razak Baginda dan saya perasan air muka beliau berubah seperti tidak menyenangi respons saya, tetapi saya abaikan. Razak Baginda ada memegang sehelai kertas A4 dan memberitahu saya bahawa saya tidak dibenarkan untuk mendapatkan salinan dan hanya boleh catat butir-butir yang penting.

(18) Butir-butir yang diberitahu Razak Baginda kepada saya sambil merujuk kertas A4 tersebut (yang mana saya ada catatkan di atas kertas) adalah seperti berikut:

(i)Perisik asing tersebut merupakan seorang perempuan warganegara Mongolia bernama Altantuya @ Amina yang memiliki tiga pasport kewarganegaraan — Mongolia, Perancis, Russia.
(ii) Seorang ‘intelligent’, pandai bercakap dan merupakan seorang perisik.
(iii) Mudah untuk mengenali perisik asing tersebut kerana rupa parasnya seperti perempuan Cina.
(iv) Banyak maklumat berkaitan rahsia negara, aset keselamatan negara dan rahsia TPM diketahui oleh perisik asing tersebut.
(v) TPM risau perisik asing ini akan mendedahkan rahsia-rahsia tersebut.
(vi) Perisik asing tersebut telah datang ke Malaysia sebanyak dua kali.
(vii) Bahaya kepada keselamatan negara, ancaman kepada keselamatan negara.
(viii) Perisik asing tersebut penuh dengan tipu helah antaranya bahawa beliau sedang mengandung.
(ix) Menginap di Hotel Malaya, di mana terdapat dua nombor bilik kerana perisik asing tersebut bertukar bilik.

(19) Saya bertanyakan apakah bentuk ugutan oleh perisik asing tersebut kepada TPM dan Razak Baginda. Razak Baginda jawab bahawa perisik asing tersebut mahukan sejumlah duit yang banyak tetapi tidak dilayan oleh beliau. Perisik asing tersebut mengugut untuk membocorkan rahsia negara yang boleh mengancam keselamatan negara sekiranya permintaan tidak ditunaikan. Saya bertanya apakah yang dimaksudkan dengan rahsia negara yang boleh mengancam keselamatan negara dan Razak Baginda menjawab tentang kekuatan aset keselamatan negara, tentang hubungan peribadi TPM dan Razak Baginda dengan perisik asing tersebut. Razak Baginda juga menceritakan tentang lawatan rasmi TPM ke London untuk meninjau aset-aset keselamatan negara sewaktu pertunjukan udara di Farnborough Air Show. Razak Baginda menanyakan kepada saya sama ada saya masih ingat seorang perempuan yang beliau dan TPM jumpa di lobi sebuah kondominium di London dahulu, dan saya beritahu bahawa saya tak berapa ingat tentang perempuan tersebut tetapi tugas eskot TPM dan Razak Baginda dari hotel penginapan ke kondominium tersebut saya ingat. Razak Baginda beritahu perempuan itulah perisik asing yang dimaksudkan. Saya kata, "OK," dan pada masa yang sama saya cuba untuk mengingatkan semula wajah perempuan tersebut tetapi masih kabur. 

(20) Razak Baginda juga memberitahu saya bahawa ada beberapa orang beliau termasuk salah seorang lelaki India bernama Bala yang memantau pergerakan perisik asing tersebut dan saya akan dimaklumkan berkenaan pergerakannya dari masa ke semasa. Razak Baginda mencadangkan bahawa panggilan 'perisik asing' ditukar kepada gelaran 'perempuan Cina' sewaktu berhubung dengan beliau selepas ini dan dalam operasi sulit. Saya mengiyakan.

(21) Saya mencadangkan supaya satu laporan polis dibuat agar pihak polis dapat ambil tindakan tetapi Razak Baginda tidak bersetuju kerana hal ini akan menarik perhatian umum kerana ianya melibatkan TPM dan ancaman kepada keselamatan negara. Saya beritahu dalam hal ini saya tidak ada kena mengena dan saya keberatan untuk bersetuju untuk jalankan operasi sulit ini. Sekiranya hendak membuat laporan polis, saya boleh bantu. Razak Baginda beritahu bahawa TPM telah beri arahan kepada saya sewaktu di Pekan, Pahang untuk jalankan operasi sulit ini demi keselamatan negara dan TPM percaya saya dapat jalankan operasi sulit ini tanpa diketahui umum dan apa-apa hal berbangkit saya tidak perlu risau kerana TPM akan 'backup'. Saya bertanyakan kepada Razak Baginda bagaimana beliau tahu bahawa TPM ada beri arahan kepada saya sewaktu di Pekan, Pahang. Razak Baginda sambil tersenyum berkata bahawa TPM ada hubungi beliau dan kalau tidak bagaimana saya boleh jumpa beliau pada hari ini dan atas urusan apa. Berdasarkan pemerhatian saya pada waktu tersebut, saya beranggapan benarlah bahawa Razak Baginda ini merupakan pegawai khas TPM dan juga kawan TPM sepertimana yang dimaksudkan oleh TPM dan DSP Musa. Pada mulanya, saya agak keberatan tetapi selepas mendapat penerangan daripada Razak Baginda saya bersetuju dan yakin untuk jalankan operasi sulit ini kerana ianya adalah arahan sama seperti yang diberikan oleh TPM di Pekan, Pahang.

(22) Saya kemudiannya diberitahu oleh Razak Baginda bahawa perisik asing ini mesti dihapuskan dengan sulit sambil menunjukkan 'isyarat memotong leher' dengan tangan beliau (iaitu isyarat sama sepertimana yang dibuat TPM sewaktu di Pekan, Pahang) dan musnahkan mayat perisik asing dengan melupuskannya menggunakan bahan letupan. Saya juga beritahu Razak Baginda hal ini adalah hal besar dan saya tak mampu untuk laksanakan tapi Razak Baginda beritahu bahawa ini adalah arahan daripada TPM kerana TPM amat percaya kepada saya. Menurut beliau, DSP Musa yang cadangkan nama saya kepada TPM. Saya beritahu hal ini mesti dimaklumkan kepada pihak atasan saya di UTK tetapi Razak Baginda beritahu ini adalah arahan daripada TPM agar operasi ini dijalankan secara sulit dan paling penting operasi sulit ini mesti dilaksanakan dengan cepat tanpa diketahui umum.

(23) Untuk kepastian, saya bertanya kepada Razak Baginda sekali Iagi, adakah arahan ini terus daripada TPM, Razak Baginda jawab "Ya." Menurut Razak Baginda, beliau adalah orang yang paling rapat dengan TPM dan banyak kerjasama dengan TPM tentang hal keselamatan negara. Saya percaya maklumat yang diberikan oleh Razak Baginda kepada saya sama seperti maklumat dan arahan yang diberikan oleh TPM sewaktu di Pekan, Pahang tempoh hari. Saya juga yakin bahawa operasi sulit untuk menghapuskan daripada TPM.

(24) Hasil perbincangan dengan TPM dan Razak Baginda, saya percaya bahawa ini adalah operasi sulit dan mesti dirahsiakan daripada pengetahuan umum atas sebab-sebab keselamatan negara. Selesai berbincang dengan Razak Baginda di Bangunan Getah Asli, saya telefon DSP Musa dan beritahu hasil perbincangan dengan Razak Baginda. Pada mulanya saya tetap keberatan untuk bersetuju dengan operasi sulit ini kerana saya seorang sahaja tidak mampu melaksanakannya namun DSP Musa memberitahu saya bahawa saya boleh cari seorang anggota Iain untuk membantu dalam operasi sulit tersebut.

(25) Saya kemudiannya mencadangkan kepada DSP Musa supaya hal ini dimaklumkan kepada pegawai atasan saya dalam UTK, sekurang-kurangnya Pegawai Pemerintah atau Commanding Officer (CO) saya, kerana setiap kali arahan operasi saya akan terima daripada pegawai pemerintah saya. Saya juga beritahu DSP Musa bahawa dia bukan 'CO' saya. DSP Musa beritahu hal perkara berkenaan operasi sulit ini tidak perlu dimaklumkan kepada 'CO' saya kerana saya sekarang di bawah arahan beliau dan beliau dapat arahan terus daripada TPM.

(26) Pada waktu tersebut, saya fikir siapa yang berani untuk melanggar arahan TPM yang juga merangkap Menteri Pertahanan. Saya jadi serba salah. Namun memandangkan operasi sulit ini melibatkan hal ancaman kepada keselamatan negara maka saya dengan suci hati percaya dan patuh pada arahan daripada TPM. DSP Musa seterusnya mengingatkan saya supaya jalankan operasi sulit ini dan terus laporkan kepada beliau agar beliau dapat melaporkannya terus kepada TPM. Saya telefon dan bertanya kepada DSP Musa, adakah benar berkenaan jaminan sekiranya ada sebarang perkara yang berbangkit dalam operasi sulit ini akan diselesaikan oleh Razak Baginda dan TPM iaitu daripada segi kerahsiaan dan keselamatan. DSP Musa kata "Ya." DSP Musa beritahu saya sebab itulah tidak perlu beritahu 'CO' saya dalam operasi sulit ini kerana jaminan yang disebut ini merangkumi hal-hal kerahsiaan dan keselamatan. Disebabkan itu, saya bertambah yakin dengan penerangan DSP Musa.

(27) Setelah meneliti arahan terus yang diterima saya daripada TPM sewaktu saya berjumpa beliau di Pekan, Pahang, hasil perjumpaan saya dengan Razak Baginda di pejabat beliau di Bangunan Getah Asli dan setelah mendapat arahan yang sama sepertimana arahan TPM di Pekan, Pahang di samping maklumat terperinci berkenaan perisik asing tersebut dan setelah memaklumkan kepada DSP Musa tentang hasil pertemuan saya dengan TPM di Pekan, Pahang dan pertemuan saya dengan Razak Baginda di Bangunan Getah Asli, serta penjelasan daripada DSP Musa agar operasi sulit ini tidak perlu dimaklumkan kepada CO saya kerana arahan operasi sulit ini terus daripada TPM, dan jaminan bahawa TPM akan 'backup' sekiranya ada apa-apa hal berbangkit, saya yakin bahawa operasi sulit ini adalah penting kerana ianya melibatkan hal keselamatan negara dan saya dengan suci hati bersetuju untuk jalankan operasi sulit ini.

(28) Pada hari yang sama, saya dapati bahawa Sirul merupakan 'standby driver’ di pejabat. Saya hubungi Sirul dan tunggu Sirul di tepi jalan berhadapan Central Market. Saya masuk ke dalam kereta Sirul dan menceritakan hal perkara operasi sulit ini termasuk perjumpaan dengan DSP Musa dan TPM di Pekan, Pahang sehinggalah perjumpaan dengan Razak Baginda di Asli dan perbualan telefon dengan DSP Musa sebelum itu.

(29) Sirul bersetuju untuk menyertai operasi sulit ini. Kami pergi ke kediaman Razak Baginda di Bukit Damansara mengikut alamat yang diberikan beliau dan kemudiannya ke Hotel Malaya untuk mengenal pasti sasaran. Saya ada berhubung dengan Razak Baginda, DSP Musa, dan TPM untuk memaklumkan penglibatan Sirul dalam operasi sulit ini dan ianya mendapat kebenaran mereka. TPM maklumkan kepada saya "Proceed." Saya memberitahu Sirul bahawa saya akan eskot TPM ke Hong Kong dalam masa terdekat dan sekiranya sasaran dikenal pasti dan bersedia untuk bertindak, saya akan hubungi Sirul. Sirul jawab "OK."

(30) Saya serahkan tugasan untuk dapatkan bahan letupan dari stor senjata UTK kepada Sirul dalam kadar segera kerana untuk operasi sulit ini, sasarannya sudah ada di Kuala Lumpur dan bila-bila masa operasi sulit boleh dijalankan. Sirul faham tentang etika operasi sulit kerana Sirul merupakan seorang anggota operasi UTK yang berpengalaman dalam menjalankan operasi- operasi sulit berkaitan ancaman kepada keselamatan negara.

(31) 19 Oktober 2006: Sewaktu di pejabat UTK Bukit Aman, saya diarahkan untuk bersiap sedia untuk eskot TPM ke Hong Kong. Saya bersama tujuh orang anggota Iain telah membuat persiapan dan senjata telah diserahkan untuk urusan pengisytiharan termasuk Pistol dan dua kelopak peluru. Saya telah kemaskan pakaian untuk eskot dan kumpulan saya diarahkan untuk bersiap sedia pada bila-bila masa untuk bergerak. Ini adalah kerana urusan eskot TPM ke Hong Kong adalah atas urusan peribadi.

(32) Pada lewat petang hari yang sama, saya dimaklumkan bahawa tugasan ke Hong Kong telah dibatalkan dan ASP Azani minta saya gantikan tempat beliau sebagai ketua pegawai pengiring kepada TPM pada keesokan harinya. Pada waktu tersebut, TPM masih di luar Kuala Lumpur dan kumpulan eskot TPM berada di TUDM Subang menunggu kepulangan TPM. Selepas berbuka puasa bersama L/Kpl Rohaniza di Petaling Jaya, saya terus ke pejabat UTK untuk kemaskan pakaian untuk tujuan eskot di dalam negara. Kumpulan eskot TPM akan ditempatkan di rumah di Putrajaya pada malam tersebut.

(33) Semasa di pejabat UTK, Razak Baginda telefon saya dan beritahu bahawa seorang 'perempuan Cina' bersama Bala ada di depan rumah beliau di Bukit Damansara dan minta saya bertindak. Memandangkan ianya melibatkan seorang perempuan, saya ajak L/Kpl Rohaniza untuk pergi bersama ke Bukit

Damansara. Saya telefon Sirul dan beliau beritahu saya beliau akan ke Bukit Damansara. Setibanya di Bukit Damansara, iaitu di hadapan rumah Razak Baginda, saya nampak seorang perempuan Cina dan seorang lelaki India berdiri di sebelah sebuah teksi dan pada waktu tersebut saya mengagak bahawa inilah perempuan Cina atau perisik asing yang dimaksudkan oleh Razak Baginda. Sewaktu itu terlintas di fikiran saya bahawa perempuan tersebut pernah saya lihat sewaktu tugasan rasmi eskot TPM dan Razak Baginda ke sebuah kondominium di London, di mana saya ada melihat kedua-dua TPM dan Razak Baginda berjumpa dengan perempuan tersebut di lobi kondominium. Pada waktu tersebut saya diarahkan untuk tunggu di lobi kondominium sebelum mereka bertiga masuk ke dalam lif untuk ke unit yang saya tidak tahu di aras mana. Selepas lebih kurang 1 jam menunggu di lobi kondominium, TPM, Razak Baginda, dan perempuan tersebut keluar dari lif dan saya terus eskot TPM dan Razak Baginda keluar dari kondominium tersebut yang mana perempuan tersebut tidak ikut serta.

(34) Saya didatangi oleh satu lelaki India tersebut dan beliau bertanya adakah saya C/lnsp Azilah dari UTK. Saya terkejut bagaimana lelaki India tersebut mengetahui tentang nama dan kehadiran saya. Lelaki India tersebut memperkenalkan diri sebagai Bala dan beliau memberitahu saya, "Inilah perempuan yang buat masalah dengan Razak Baginda." Saya berhubung dengan Razak Baginda untuk kepastian berkenaan adakah betul perempuan yang ada bersama seorang lelaki India yang dipanggil sebagai Bala itu adalah perisik asing yang dimaksudkan beliau dan merupakan sasaran untuk operasi sulit ini. Razak Baginda mengiyakan. Razak Baginda juga mengingatkan saya agar jangan banyak bercakap dengan perisik asing tersebut kerana beliau pandai bercakap dan banyak tipu helah. Saya ambil maklum akan peringatan tersebut dan cuba hubungi DSP Musa tetapi gagal. Saya juga cuba hubungi TPM melalui telefon bimbit yang diberikan beliau kepada saya tetapi gagal juga untuk dihubungi. Saya menelefon semula Razak Baginda dan maklumkan kepada beliau bahawa saya cuba untuk hubungi DSP Musa dan TPM tetapi gagal kerana telefon mereka off. Razak Baginda arahkan agar teruskan operasi sulit sebagaimana arahan TPM. Saya jawab "OK."

(35) Saya hubungi Sirul dan memaklumkan bahawa perempuan Cina atau sasaran ada di hadapan rumah Razak Baginda. Sirul kata "OK" dan maklumkan bahawa beliau akan ke sana. Saya tunggu Sirul untuk sampai dan setelah beliau tiba, saya keluar daripada kereta wira merah yang saya naiki dan saya lihat perempuan Cina dan Ielaki India tersebut berjalan menuju ke arah kereta yang saya naiki sambil berbual-bual. Saya minta Rohaniza untuk duduk di belakang dan perempuan Cina tersebut ikut masuk sambil Bala tutup Pintu manakala Sirul duduk di bahagian hadapan sebelah pemandu. Ketika saya ingin membuat pusingan U, satu lelaki Cina datang meminta tambang teksi dan saya berikan duit kepada beliau.

(36) Kami beredar dari kawasan rumah Razak Baginda dan sampai di satu simpang, Sirul minta diturunkan di situ kerana beliau mahu membawa kereta beliau sendiri dan kami bersetuju untuk berjumpa di Bukit Aman. Saya terus bergerak ke Ibu Pejabat Bukit Aman dan dalam perjalanan saya kenalkan diri sebagai pegawai polis kepada perempuan Cina tersebut dan nasihatkan dia agar jangan buat kecoh di depan rumah Razak Baginda. Perempuan Cina tersebut minta agar beliau tidak dikasari kerana beliau sedang mengandung. Pada waktu tersebut, saya anggap bahawa itu hanyalah tipu helah sepertimana maklumat yang diberikan kepada saya oleh TPM dan Razak Baginda. Perempuan Cina tersebut bersetuju dengan nasihat saya dan saya maklumkan perkara berkenaan kepada Sirul. Setibanya di Ibu Pejabat Bukit Aman, saya pergi ke kereta Sirul dan perempuan Cina tersebut saya arahkan untuk memasuki kereta Sirul. L/Kpl Rohaniza pula saya arahkan untuk balik dan saya beritahu bahawa saya akan menghubungi beliau untuk minta bantuan untuk hantar saya ke Putrajaya apabila tugasan saya selesai.

(37) Saya ada hubungi Razak Baginda pada malam tersebut dan beritahu bahawa saya telah bawa perempuan Cina tersebut dari hadapan rumah beliau dan saya juga telah menasihatinya. Razak Baginda beritahu bahawa perempuan Cina itu bahaya dan ikut saja arahan TPM yang telah diberikan seperti dalam perbincangan sebelum ini. Razak Baginda beritahu semua akan selesai setelah perempuan Cina itu dihapuskan. Pada malam itu juga, saya dan Sirul menjalankan operasi sulit tersebut seperti yang diarahkan oleh TPM sewaktu di Pekan dan berdasarkan kepada maklumat yang diberikan melalui aide-de-camp beliau, DSP Musa dan pegawai khas yang juga kawan beliau, Razak Baginda, dan seperti yang dipertuduhkan, dan disabitkan bersalah oleh Mahkamah Persekutuan Malaysia. Sebelum perisik asing tersebut dibunuh, beliau ada memaklumkan kepada saya bahawa beliau tahu 'Mr Razak' yang menghantar saya dan Sirul untuk membunuh beliau. Apabila ditanya siapakah 'Mr. Razak' yang dimaksudkan, perempuan tersebut menyebut, "Timbalan Perdana Menteri." Perisik asing itu juga sempat memberitahu saya bahawa beliau sedang mengandung.

(38) Sejurus selepas operasi sulit tersebut dijalankan, saya menelefon Razak Baginda dan memaklumkan kepada beliau bahawa operasi sulit tersebut sudah pun selesai di mana Razak Baginda menjawab "OK." Saya juga hubungi nombor telefon DSP Musa dan TPM tetapi tidak dapat dihubungi. Razak Baginda beritahu kepada saya bahawa beliau akan maklumkan kepada mereka.

(39) 20 Oktober 2006: Saya bertugas eskot TPM sebagai ketua pegawai pengiring dan tunggu TPM di kediaman rasmi di Sri Satria, Putrajaya. Sementara menunggu TPM keluar rumah untuk ke pejabat saya bersembang dengan DSP Musa dan DSP Musa memberitahu saya bahawa Razak Baginda ada menelefon beliau dan beritahu bahawa malam tadi operasi sulit sudah selesai dan hal ini telah dimaklumkan kepada TPM dan nanti TPM mahu berjumpa dengan saya. Sempat DSP Musa memberitahu bahawa TPM sangat gembira tentang kejayaan operasi sulit yang dijalankan oleh saya dan Sirul. Saya cuma mendiamkan diri tanpa sebarang reaksi kerana pada waktu itu keadaan tempat terbuka dan tidak sesuai untuk bercakap tentang hal-hal rahsia. DSP Musa faham akan tindak balas dan reaksi saya.

(40) TPM kemudiannya keluar dari rumah dan menuju ke kereta. TPM senyum kepada saya dan berjabat tangan sambil mengucapkan, "Tahniah" dan "Thank you." Saya cuma senyum dan terus masuk ke dalam kereta dan bertolak ke pejabat TPM. Sampai di tempat letak kereta pejabat TPM, kami berjalan ke arah lif untuk ke pejabat TPM. TPM cakap dengan suara yang perlahan, minta saya dan DSP Musa saling berhubung. Saya mengiyakan.

(41) Setelah TPM sampai di pejabat, DSP Musa memanggil saya masuk ke pejabat beliau dan bertanya tentang operasi sulit tersebut, saya menyatakan semuanya berjalan dengan lancar dan saya telah maklumkan kepada Razak Baginda. Saya juga memaklumkan kepada DSP Musa bahawa malam semalam saya ada menelefon beliau dan TPM tetapi tidak dapat dihubungi. DSP Musa beritahu bahawa beliau tutup telefon kerana beliau ada tugasan dengan TPM di luar Kuala Lumpur dan balik lewat malam.

(42) Saya hubungi Razak Baginda dan beliau beritahu bahawa beliau telah memaklumkan kepada TPM dan DSP Musa, saya beritahu patutlah DSP Musa awal pagi lagi sudah beritahu saya. Menurut Razak Baginda, TPM gembira kerana operasi sulit sudah selesai dan jangan khuatir tentang operasi sulit yang saya dan Sirul jalankan, semuanya dalam kawalan TPM.

(43) 21 Oktober 2006: Sewaktu di pejabat DSP Musa, Razak Baginda beri duit raya kepada DSP Musa dan RM2,000.00 kepada saya untuk dibahagikan kepada semua anggota eskot TPM. TPM juga ada berikan duit raya kepada staf pejabat TPM. Setelah selesai tugas di pejabat TPM, sewaktu di kediaman rasmi TPM, beliau ada berikan duit raya kepada kesemua anggota UTK yang eskot beliau. TPM kemudiannya memanggil saya masuk ke dalam sebuah bilik dan beri duit raya RM300.00 dan beliau memberitahu saya bahawa beliau berpuas hati dengan operasi sulit yang saya dan Sirul jalankan. TPM ucap tahniah dan gembira operasi sulit tersebut telah selesai sambil mengingatkan saya untuk menyimpan rahsia. Saya mengiyakan.

(44) Pada tengah malam tersebut, Razak Baginda menelefon saya beberapa kali sewaktu saya tidur dan apabila sedar daripada tidur, saya hubungi semula. Razak Baginda beritahu bahawa ada kekecohan di depan rumah beliau di Bukit Damansara dan menurut beliau ada perempuan warga asing buat kecoh dan beliau sudah minta bantuan daripada DSP Musa dan SM Alias. Razak Baginda minta saya untuk datang tetapi saya tidak dapat pergi ke sana. Saya terus hubungi SM Alias dan SM Alias beritahu bahawa ada perempuan warga asing yang cuba membuat bising di hadapan rumah Razak Baginda, cuba masuk ke dalam kawasan rumah beliau, dan polis peronda sudah leraikan, keadaan juga sudah terkawal.

(45) 22 Oktober 2006: Saya hubungi DSP Musa dan beritahu hal kekecohan di rumah Razak Baginda malam tadi. DSP Musa telah sedia maklum kerana Razak Baginda sudah hubungi beliau. DSP Musa bertanyakan kepada saya adakah saya sudah selesaikan operasi sulit sepertimana yang diarahkan kerana hal kekecohan oleh perempuan warga asing masih berterusan. Saya beritahu bahawa saya dan Sirul sudah jalankan operasi sulit dan tidak akan tersilap orang kerana orang Razak Baginda iaitu Bala sendiri yang beri petunjuk pada waktu itu. Saya dan Sirul bukannya kenal dengan perempuan Cina/perisik asing tersebut. DSP Musa risau mengapa hal ini boleh berulang kembali dan bagaimana dia hendak maklumkan kepada TPM tentang kejadian kekecohan di rumah Razak Baginda malam tadi kerana sebelum ini telah dimaklumkan kepada TPM bahawa operasi sulit telah selesai. Saya minta DSP Musa periksa dengan teliti dengan Razak Baginda dalam hal ini kerana petunjuk akhir untuk mengenal pasti sasaran adalah daripada Razak Baginda dan orang dia sendiri.

(46) Sewaktu bertugas eskot TPM, DSP Musa datang berjumpa dengan saya dan beritahu bahawa kekecohan di hadapan rumah Razak Baginda pada malam tersebut adalah berpunca daripada kawan-kawan perisik asing tersebut yang menyangka Razak Baginda menyembunyikan perempuan tersebut dan ianya menjadi kecoh kerana Razak Baginda enggan untuk keluar dari rumah. Sebelum TPM masuk ke dalam kereta untuk ke pejabat, TPM menegur saya dan mengatakan bahawa jangan risau, semuanya dalam kawalan dan hal ini cuma salah faham sahaja. Saya cuma menganggukkan kepala.

(47) Setibanya di pejabat TPM, DSP Musa berjumpa TPM di dalam pejabat lebih kurang 10 minit kemudian DSP Musa memanggil saya masuk pejabat beliau. DSP Musa beritahu saya bahawa TPM sudah dapat penerangan daripada Razak Baginda dan jaminan daripada TPM supaya jangan risau kerana semua selesai dengan baik. Apa-apa hal yang berbangkit, maklumkan sahaja kepada beliau agar dapat dirujuk kepada TPM untuk dapatkan arahan lanjut. Saya cuma mendiamkan diri. Selepas penerangan daripada DSP Musa, hari-hari berikutnya saya menjalankan rutin harian eskot TPM di Putrajaya dan Lembah Klang dan sekali sekala saya terserempak dengan Razak Baginda di pejabat TPM di Putrajaya dan di kediaman rasmi TPM. Tiada apa-apa kejadian pelik/luar kebiasaan semasa tugas eskot TPM sehinggalah pada 31 Oktober 2006, DSP Musa memanggil saya untuk ke pejabat beliau.

(48) 31 Oktober 2006: Sewaktu sedang bertugas eskot TPM di Putrajaya, DSP Musa panggil saya ke dalam pejabat beliau dan memberitahu saya bahawa beliau dan Razak Baginda telah dipanggil ke IPD Brickfields dan berjumpa dengan kawan saya, DSP Idris Karim dalam membantu siasatan tentang insiden kekecohan di hadapan rumah Razak Baginda pada waktu malam tempoh hari. DSP Musa memberitahu saya bahawa DSP Idris memerlukan saya untuk membantu siasatan dan saya jawab OK. DSP Musa juga beritahu saya bahawa beliau telah memaklumkan kepada Supt Mastor (CO saya) bahawa DSP Idris mengkehendaki saya pergi ke IPD Brickfields untuk bantu siasatan ekoran insiden kekecohan di rumah Razak Baginda tempoh hari. DSP Musa meyakinkan saya untuk tidak perlu risau atau takut kerana TPM akan 'backup' asalkan jangan libatkan nama TPM. DSP Musa juga mengingatkan saya agar jaga rahsia tentang penglibatan beliau dan TPM kerana TPM orang yang berpengaruh dan TPM akan bantu sesiapa sahaja dalam apa-apa hal berbangkit tentang operasi sulit ini. lanya adalah jaminan daripada TPM untuk bantu asalkan jangan babitkan nama baik TPM. Penjelasan daripada DSP Musa ini menyebabkan saya rasa curiga tentang kebenaran operasi sulit yang saya dan Sirul telah laksanakan disebabkan saya sendiri mendapat arahan terus daripada TPM sewaktu di Pekan, Pahang, maklumat lanjut daripada Razak Baginda tentang pergerakan perisik asing di KL dan petunjuk terakhir sehingga saya dan Sirul bawa perisik asing tersebut daripada hadapan rumah Razak Baginda dan penjelasan DSP Musa supaya maklumat operasi sulit ini tidak perlu dimaklumkan kepada 'CO' saya di UTK, saya jadi keliru dan rasa seperti diperguna dan dianiaya oleh TPM, Razak Baginda, dan DSP Musa. Saya menghubungi Sirul tetapi gagal.

(49) Petang tersebut DSP Khairi menghubungi saya dan mengarahkan saya untuk ke IPD Brickfields untuk bantu siasatan berkenaan satu laporan polis tentang kehilangan seorang perempuan asing dan insiden kekecohan di Bukit Damansara, dan memberitahu bahawa tugas saya akan diganti oleh Insp Zaidi dan saya jawab OK. Saya hubungi Supt Mastor yang merupakan pegawai pemerintah saya dan saya maklumkan kepada beliau bahawa saya diminta untuk ke IPD Brickfields untuk bantu siasatan seperti yang dimaklumkan oleh DSP Khairi. Supt Mastor jawab OK dan minta saya pastikan ada pegawai pengganti tugas eskot TPM di Putrajaya. Supt Mastor ada maklumkan bahawa beliau telah dimaklumkan oleh DSP Musa berkenaan hal saya dipanggil ke IPD Brickfields untuk bantu siasatan. Lewat petang hari tersebut, Insp Zaidi ada hubungi saya dan maklumkan bahawa beliau dapat arahan untuk ganti tugas saya eskot TPM di Putrajaya. Saya kata ”OK."

(50) 1 November 2006: DSP Musa mengarahkan saya supaya pergi berjumpa dengan beliau di pejabat TPM sebelum ke IPD Brickfields. Saya pergi berjumpa dengan DSP Musa dalam pejabat beliau dan DSP Musa salam dan peluk saya. Saya rasa hairan kenapa DSP Musa peluk saya kerana sebelum ini tidak pernah beliau peluk saya, setakat bersalaman memang jadi kebiasaan. Saya cuba dapatkan kepastian daripada DSP Musa apa sebenarnya yang telah berlaku dalam hal operasi sulit ini. Saya lihat wajah sugul DSP Musa dan beliau semacam hilang kata-kata. DSP Musa bawa saya berjumpa dengan TPM. Saya maklumkan bahawa saya akan ke IPD Brickfields untuk jumpa DSP Idris bagi membantu siasatan, tak lain ianya pasti berkenaan operasi sulit yang saya dan Sirul telah jalankan. Saya marah tapi saya masih boleh kawal diri saya. TPM beritahu saya bahawa semuanya akan selesai dengan cara baik, ikut sahaja prosedur yang ada dan sebarang hal yang berbangkit beliau akan bantu, yang penting tahap kerahsiaan operasi sulit mesti dipatuhi tanpa gagal. Jaminan daripada TPM ini menyebabkan saya yakin untuk ke pergi ke IPD Brickfields.

(51) Sebelum bertolak ke IPD Brickfields, saya hubungi Supt Mastor dan beliau mengatakan apa-apa perkembangan maklum terus kepada beliau. Saya mengiyakan. Setibanya di IPD Brickfields, saya terus berjumpa dengan DSP Idris yang mana beliau merupakan Ketua Bahagian Siasatan Jenayah Daerah Brickfields sewaktu itu. DSP Idris pada waktu itu sibuk kerana ada pegawai polis dalam pejabat beliau. Apabila beliau nampak kelibat saya, beliau ajak saya untuk masuk ke pejabat dan bersembang seperti biasa kerana sudah agak lama saya tak berjumpa dengan beliau. DSP Idris menghubungi seorang pegawai polis dan mengatakan bahawa saya sudah berada di pejabat beliau. Beliau memaklumkan bahawa sebelum ini DSP Musa dan Razak Baginda telah dipanggil untuk membantu siasatan dan diambil keterangan tentang kehilangan seorang perempuan Mongolia. DSP Idris memberitahu saya bahawa siasatan kes tersebut diambil alih oleh D9 IPK Kuala Lumpur. Tidak lama selepas itu, seorang pegawai polis berpangkat ASP bernama Tony datang dan masuk ke dalam pejabat DSP ldris. DSP ldris memberitahu saya bahawa ASP Tony adalah pegawai penyiasat kes ini dan beliau akan bawa saya ke IPK Kuala Lumpur. Sebelum pergi, DSP Idris peluk saya dan berbisik agar saya banyak bersabar dan harap siasatan ini cepat selesai dan tiada masalah pada saya. Saya lihat air mata beliau bergenang. Saya bersalaman dengan DSP ldris dan beliau sempat mengatakan bahawa mengikut DSP Musa TPM sangat suka dan percaya pada saya. Saya tak ambil peduli kata-kata itu kerana pada saya ia boleh jadi satu pujian atau perli.

(52) Saya hubungi Supt Mastor dan beliau jawab panggilan saya dengan pertanyaan sama ada siasatan telah selesai dan, "Cepat!" Saya beritahu beliau saya akan ke IPK Kuala Lumpur kerana siasatan diambil alih oleh pihak D9 IPK Kuala Lumpur. Supt Mastor jawab "OK," dalam nada suara hampa. Saya kemudiannya bersama ASP Tony dan seorang pegawai lain bergerak ke IPK Kuala Lumpur.

(53) Setibanya di IPK Kuala Lumpur, saya terus dibawa ke sebuah bilik soal siasat dan di dalam perjalanan, saya melintasi bilik-bilik lain di mana saya ada nampak mesin faks sedang mencetak bil telefon yang tertera nama TPM. Di sebelah mesin faks tersebut saya nampak bil telefon nombor telefon yang saya gunakan. Pada waktu tersebut, pistol yang saya gunakan untuk tugasan eskot masih ada pada saya. Saya disoal siasat oleh 4-5 orang anggota detektif dan seorang pegawai iaitu ASP Samsudin. Tidak lama selepas itu, saya dibawa masuk ke dalam sebuah bilik kawad cam yang menggunakan cermin pandang sehala dan dalam keadaan samar-samar saya ternampak satu lelaki India iaitu Bala bersama DSP Gan masuk dan tidak lama kemudian keluar semula. Saya tahu bahawa Bala membuat pengecaman ke atas saya. Soal siasat disambung semula oleh pegawai dan anggota dengan pelbagai teknik, ada yang kasar dengan ugutan untuk pukul, ada yang lembut dan memujuk, tetapi saya tahu semua ini adalah kerja mereka. Perasaan marah memang wujud akibat provokasi daripada siasatan mereka dan jika hilang pertimbangan, sebarang kemungkinan boleh berlaku. Saya pegang pada jaminan daripada DSP Musa agar tidak bangkitkan nama baik TPM dan pesanan daripada TPM agar ikut segala prosedur dan beliau akan bantu asalkan saya menjaga rahsia.

(54) Soal siasat berlangsung dari pagi sehingga ke petang. Sewaktu soal siasat, saya banyak mendiamkan diri dan cuma jawab apa yang perlu. Selepas waktu pejabat, saya dibawa ke sebuah bilik salah seorang pegawai D9 IPK Kuala Lumpur dan saya nampak Supt Mastor dan DSP Khairi duduk bersama dengan seorang pegawai berbangsa cina, namanya tidak saya ingat. Supt Mastor menyatakan bahawa beliau telah dimaklumkan oleh DSP Musa tentang saya dan bertanya adakah saya ingin serahkan apa-apa barang peribadi kepada beliau. Saya jawab ada dan saya serah dompet saya. Saya juga menyatakan bahawa saya ada bawa pistol dan saya lihat perubahan pada wajah mereka bertiga di dalam bilik tersebut. Saya serahkan satu kelopak peluru yang mengandungi peluru dan saya kosongkan senjata saya yang sentiasa ada satu peluru dalam kurung (chamber) sebelum diserahkan kepada Supt Mastor. Apabila pistol beralih tangan, saya nampak dengan jelas muka mereka yang ada di dalam bilik tersebut lega dan bila saya toleh ke belakang ramai lagi anggota dan pegawai berada di luar bilik tersebut. Apabila pegawai dan anggota D9 termasuk DSP Khairi yang mengambil pistol daripada Supt Mastor beredar, Supt Mastor berbisik kepada saya dan beritahu saya untuk beri kerjasama dalam soal siasat agar siasatan cepat selesai dan sebarang perkara berbangkit akan dibantu beliau. Saya mengiyakan.

(55) Sewaktu direman di Penjara Sungai Buloh, peguam Zulkifli Noordin kerap datang berjumpa dengan saya dan beliau berjanji untuk menjadi peguam bela saya untuk kes ini. Sebagai peguam bela, beliau memerlukan maklumat tentang kes saya untuk prosiding perbicaraan dan pembelaan di mahkamah. Dalam perbincangan untuk menghadapi perbicaraan, Zulkifli Noordin telah menyediakan satu representasi kepada pejabat Peguam Negara untuk memohon pertuduhan dari seksyen 302 Kanun Keseksaan diturunkan kepada seksyen 304 Kanun Keseksaan atas alasan bahawa saya mengikut arahan pihak atasan. Zulkifli Noordin menyediakan pembelaan dalam kes saya sebagai superior order tetapi saya tidak bersetuju dengan pembelaan tersebut. Pada waktu itu, pilihan raya kecil Ijok akan diadakan dalam masa terdekat. Melalui maklumat daripada ahli keluarga dan rakan-rakan saya yang datang melawat di penjara, mereka memberitahu saya bahawa keadaan di luar agak kecoh kerana Zulkifli Noordin telah berkempen bagi pihak PKR menggunakan bahan kempen isu pembunuhan perempuan Mongolia yang mengaitkan dengan pembabitan TPM. Saya jadi serba salah kerana Zulkifli Noordin telah menggunakan isu kes saya sebagai bahan kempen pilihan raya kecil tersebut dan ini membabitkan TPM sedangkan TPM telah berpesan kepada saya agar menyimpan rahsia. Pada saya Zulkifli Noordin sebagai seorang peguam bertanggungjawab menyimpan rahsia dan arahan anak guamnya tetapi yang sebaliknya telah berlaku. Akibat daripada itu, saya kesal dengan tindakan Zulkifli Noordin.

(56) Oleh sebab tersebut, saya ada berbincang berkenaan kes saya dengan peguam-peguam Iain antaranya, peguam bela rakan banduan saya, Sahari Usul, iaitu peguam bernama Kuldeep Kumar. Saya membuat keputusan melantik beliau sebagai peguam bela saya dan saya telah memberhentikan perkhidmatan Zulkifli Noordin. Sewaktu reman, Razak Baginda juga ada memberitahu saya supaya tidak melantik Zulkifli Noordin sebagai peguam bela kerana beliau merupakan ahli pembangkang — bagaimana TPM hendak bantu jika peguam bela saya daripada pembangkang — maka saya perlu lantik peguam Iain dan TPM akan beri bantuan dalam kes ini. Razak Baginda juga berjanji apabila beliau sudah bebas, beliau akan bantu saya dan Sirul. Pada masa yang sama, saya telah melantik Dato' Hazman Ahmad sebagai peguam bela saya.

(57) Saya menyatakan bahawa sepanjang perjalanan operasi sulit ini saya bertindak mengikut arahan daripada TPM yang juga Menteri Pertahanan berdasarkan maklumat sepertimana yang diberikan Razak Baginda dan DSP Musa, dan saya percaya sepenuhnya bahawa ini adalah operasi sulit yang melibatkan perisikan dan hal ancaman keselamatan negara dengan tahap kerahsiaan yang tinggi. Saya tidak ada motif untuk merancang atau membunuh Altantuya Shaariibuu melainkan atas arahan yang diberikan kepada saya sebagai seorang pegawai operasi yang bertindak sebagai 'assault commander' Unit Tindakhas (UTK) PDRM yang terlibat dengan pelbagai operasi keselamatan negara dan ketenteraman awam.

(58) Saya juga menyatakan di sini bahawa saya cukup sedar dan matang untuk menilai apa-apa penugasan yang diamanahkan kepada saya berkenaan operasi sulit melibatkan keselamatan negara, lebih-lebih lagi yang melibatkan nyawa seseorang sasaran dan ancaman perisikan. Saya tidak akan sesekali menjalankan sebarang operasi (termasuk operasi sulit untuk menembak mati sasaran), yang mana merupakan antara sifat dan dasar kerja yang telah diamanahkan kepada saya sebagai 'assault commanded’ UTK, sekiranya saya tidak mendapat arahan daripada pihak atasan.

(59) Sebarang maklumat berkenaan sasaran di dalam kes ini tidak akan sampai kepada saya melainkan ianya diberikan oleh DSP Musa, dan Razak Baginda (yang tidak saya kenali sebelum ini). Saya juga tidak akan sesekali menjalankan operasi sulit untuk membunuh dan menghapuskan Altantuya Shaariibuu tanpa arahan terus daripada TPM yang juga Menteri Pertahanan dan diyakinkan oleh DSP Musa bahawa operasi sulit ini adalah benar-benar penting untuk keselamatan negara yang mana saya sebagai seorang penjawat awam dengan suci hati telah menjalankan arahan/perinta tersebut. Sesungguhnya, hidup dan mati saya adalah untuk tanah air yang dicintai ini. Saya juga menyatakan bahawa saya tidak akan libatkan Sirul dalam operasi sulit ini melainkan setelah memaklumkan berkenaan penglibatan beliau kepada TPM, Razak Baginda, dan DSP musa untuk dapatkan kebenaran.

(60) Sekiranya saya dibenarkan untuk membela diri dan memberikan keterangan bersumpah di dalam sebarang kes jenayah dan/atau sivil yang melibatkan pembunuhan Altantuya Shaariibuu, saya akan memberi penjelasan terperinci berkenaan kes ini di dalam keterangan saya.

(62) Saya membuat akuan ini dengan sepenuh kepercayaan bahawa akuan ini benar, serta menurut peruntukan Akta Akuan Berkanun 1960.

Diikrar, diperbuat dan dengan sesungguhnya diakui
oleh Azilah bin Hadri (No WP: 1/14055)
di Penjara Kajang
di Negeri Selangor Darul Ehsan
Pada 17 Oktober 2019

(Tandatangan)

Di hadapan saya,
Pesuruhjaya Sumpah

(Cop dan tandatangan pesuruhjaya sumpah)

Sumber: Malaysia kini. - 16 Disember, 2019.